Tarnów został oswobodzony spod okupacji niemieckiej w dniu 18 stycznia 1945 roku. Już wkrótce działacze przedwojennej Tarnovii Stefan Błachowski i Józef Bossowski podjęli starania mające na celu reaktywowanie tego zasłużonego, najstarszego w Tarnowie klubu . Dopięli swego już w lutym. Wznowiło działalność Towarzystwo Sportowe Tarnovia. Pierwsi na sportowe areny powrócili oczywiście piłkarze. Już w maju 1945 roku rozegrali towarzyskie spotkanie z odwiecznymi rywalami – piłkarzami Unii Tarnów i zwyciężyli 3:0.

Dwa lata później rozpoczęła działalność sekcja siatkówki kobiet.

Na sukcesy drużyny prowadzonej przez Władysława Pyricha nie trzeba było zbyt długo czekać. Jego drużyna już wkrótce wywalczyła tytuł mistrzyń okręgu krakowskiego. W 1951 roku tarnowianki triumfowały w rozgrywkach o Puchar Polski w kategorii juniorek, pierwszy zespół wywalczył awans do II ligi. Tarnowianki zwyciężyły też w Mistrzostwach Polski Zrzeszenia Sportowego „ Ogniwo”.

Siatkarskie spotkania rozgrywane były na kortowym boisku za trybuną piłkarskiego stadionu i gromadziły zawsze ogromną rzeszę kibiców. W tym okresie nomen –omen brylowała na boisku Anna Bryła – później żona jednego z najlepszych w tamtym okresie piłkarza Tarnovii – Władysława Roika . Później , po zakończeniu czynnej sportowej kariery przez wiele lat pełniła funkcję sekretarki w tarnowskim klubie. Inną gwiazdą była Wiesława Zachara – żona kolejnego piłkarza , świetnego bramkarza Tarnovii Włodzimierza Forysia. To jeszcze jeden dowód na to , że Tarnovia była w tamtym okresie klubem bardzo rodzinnym. Siatkarkom kibicowali piłkarze , panie dopingowały futbolistów, zresztą podobnie było w innych sekcjach. Sportowe małżeństwa nie należały w klubie do zadkości . Wiesława Zachara-Foryś przez długie lata była nauczycielką wychowania fizycznego w II Liceum Ogólnoksztalcącym.„ Zdradziła „ jednak siatkówkę – w późniejszym okresie została sekretarzem Okręgowego Związku Piłki Ręcznej. Podstawowymi zawodniczkami były też: Helena Jeż-Nowak – później sekretarz Powiatowego Komitetu Kultury Fizycznej w Tarnowie, Maria Karczewska -także lekkoatletka , startująca w konkurencji pchnięcia kulą , Janina Borkowska i Janina Czekaj.

Tym , czym dla pionierek tarnowskiej siatkówki kobiecej był Władysław Pyrich , w późniejszym okresie stał się trener Alojzy Skrzypek. Pod wodzą pracującego w klubie od roku 1961„ profesora „ – bo tak zarówno przez zawodniczki jak i kibiców tytułowany był z wykształcenia inżynier, nauczyciel w tarnowskim Technikum Mechanicznym siatkarki wywalczyły w roku 1967 ponownie awans do II ligi państwowej – w tamtym okresie zaplecza najwyższej klasy rozgrywkowej.

Siatkarki były o krok od awansu do I ligi . Na przeszkodzie stanął głownie brak w Tarnowie wyższej uczelni. Najbardziej utalentowane zawodniczki po zdaniu matury podejmowały studia w Krakowie , zasilały tamtejszy AZS , bądź trafiały do Wisły Kraków ( Irena Milanicz, Anna Kołda).

W Krakowie doszło nawet do kuriozalnej sytuacji. W meczu AZS kontra Tarnovia na boisku w pierwszych „szóstkach „ pojawiły się wyłącznie tarnowianki ! Asami w drużynie „akademiczek „ były m.in.siostry Marta i Grażyna (póżniej Godlewska – wielokrotna reprezentantka Polski _ – Koziołówne , Alfreda Bazia –Bujoczek , Zofia Śliz .

Tarnovia miała też szczęście do wybitnych szkoleniowców . Kolejne sukcesy tarnowskie siatkarki odnosiły w okresie kiedy drużynę prowadził Jan Ryś – swego czasu także asystent niezapomnianego Huberta Wagnera – trenera mistrzów olimpijskich z Montrealu ( 1976).

Kolejny awans do II ligi wywalczyła drużyna prowadzona przez Małgorzatę Zugaj-Podstawską . Drugoligowa przygoda ze względów finansowych zakończyła się jednak bardzo szybko. Zespół został wycofany w trakcie rozgrywek .

Wspominając o Tarnovii trudno nie wymienić zawodniczek , wychowanek klubu. Które trafiły do reprezentacji Polski także w kategorii seniorek. Były nimi: Irena Milanicz , Marta Kozioł –Bąk , Grażyna Kozioł-Godlewska , Anna Kołda ,Wanda Raczek , a w późniejszym okresie niezapomniana – dwukrotna mistrzyni Europy Agata Mróz i jej siostra Katarzyna. W reprezentacji zagrały także wychowanki UKS-u Jedynki Ewelina Tobiasz i ostatnio Katarzyna Drużkowska.

Kobieca siatkówka po roku 1945 to oczywiście nie tylko Tarnovia. Dziewczęta grały w siatkę Międzyszkolnym Klubie Sportowym – trenerami byli m.in. Alojzy Skrzypek i Alfreda Bazia –Bujoczek . Najzdolniejsze po skończenie wieku juniorek trafiały do Tarnovii. Działalność w sekcji siatkówki prowadził także z rożnym powodzeniem GKS Błękitni Tarnów.

Szkoleniowcami w tym klubie byli: Władysław Pyrich,Stanisław Łabuz,Jan Kwiatkowski, Ryszard Błoniarz i Maria Mytych-Nawrocka. Najbardziej znane zawodniczki to Zofia Starwińska ,Danuta Szymańska,Wiesława Karaś i Janina Biegun. Działaczami sekcji byli m.in. Stanisław Cochara ,Artur Bart i Tadeusz Wrona. Drużyna występowała w rozgrywkach o mistrzostwo III ligi. Swój rozdział w historii tarnowskiej kobiecej siatkówki zapisał także ZKS Metal Tarnów. Działalność w sekcji siatkówki wznowiono już w roku 1946 z inicjatywy Piotra Kłusia. Trenerem zespołu był nauczyciel Technikum Handlowego Stanisław Pachoń , kierownikiem Zdzisław Spytkowski. Najbardziej znane zawodniczki to: Maria Stroisz,Maria Oślizło, Celina Kuta,Stanisława Gołąb, Zofia Cetera i Anna Cetera.

Uczniowski Klub Sportowy Jedynka

26 listopada 1996 roku przy I LO w Tarnowie ukonstytuował się Komitet Założycielski UKS-u Jedynka w składzie:Zygmunt Bajorek, Antoni Bujoczek Sebastian Wal. W lutym 1997 roku na Walnym Zebraniu dokonano wyboru Zarządu Klubu. Wiodącą sekcją stała się siatkówka dziewcząt. Zajęcia prowadziły nauczycielki wf:Alferda Bujoczek,Urszula Świerczek, Ewa Dębicka i Beata Wyroba. Siatkarki Jedynki w sezonie 2010/2001 w finałowym turnieju w Lublinie wywalczyły awans do II Ligi. W zespole grały:Magdalena Kosałka, Agnieszka Brzezińska,Klaudia Wojcieszek,Sylwia Styrkowiec , Karolina Bojarska,Weronika Wyroba,Dominika Baran, Ewa Stolarz,Wioletta Sysło,Katarzyna Klaczek,Paulina Jachym i Martyna Sysło .Drugoligowa Przygoda trwała niestety tylko jeden sezon.

Pojawił się Piotr Górnikiewicz

Po spadku do III ligi sprawy w swoje ręce postanowił wziąć b. siatkarz Tarnovii, znany działacz i sympatyk sportu Piotr Górnikiewicz. Ponoć na stacji benzynowej za własne pieniądze wykupił od zespołu z Częstochowy licencję na występy w II lidze i w ten sposób rozpoczął się nowy rozdział w tarnowskiej kobiecej siatkówce. Powstał Uczelniany Klub Sportowy Jedynka występujący po różnymi nazwami: PKCH PWSZ, Grupa Azoty PWSZ , Roleski Grupa Azoty PWSZ -obecnie ANS.

Początki były jednak trudne. W pierwszym sezonie zespół prowadzony najpierw przez Bogdana Dudka a następnie Leszka Kędrynę zajął w lidze dopiero jedenasta łokatę. W kolejnych – systematycznie piął się w górę – zajmując ósme, piąte , dwukrotnie trzecie miejsce i wreszcie w sezonie 2016/2017 drugą lokatę , a po finałowym turnieju w Opolu awans do I ligi. Drużynę prowadził Michał Betleja i Michał Madejski. Na kolejny awans do najwyższej klasy rozgrywkowej Tauron Ligi kibice siatkówki w Tarnowie musieli czekać do 15 maja 2022. Po zwycięskich barażach z mielecką Stalą awans stał się faktem.

W dziesięcioletniej historii klubu trenerami zespołu byli: Bogdan Dudek. Leszek Kędryna, Michał Betleja, Łukasz Marciniak, Rafał Kalinowski, Wojciech Serafin, Paulo De Tarso Milagres i obecny trener Marcin Wojtowicz.

.